STOSUNKI SPOŁECZNE

W stosunkach człowieka ze światem zawsze pośredniczą jego stosunki z innymi ludźmi, z tymi, którzy opuścili już „scenę” historii oraz z tymi, którzy nadal na niej „grają”. Rzecz oczywis­ta, że im bogatsze są stosunki człowieka z otaczającym go świa­tem, z innymi ludźmi, tym bogatszy jest jego świat wewnętrzny, bardziej złożone, różnorodniejsze są jego życiowe przejawy. Stosunki społeczne, a przede wszystkim stosunki ekonomiczne, bezpośrednie obcowanie z innymi ludźmi — z ludźmi obecnego pokolenia, a także pośrednie — płynące z doświadczenia produk- cyjnego, społeczno-politycznego i duchowego poprzednich poko­leń, utrwalonego w informacji społecznej, są czynnikiem okreś­lającym kształtowanie jednostki.