POZA DZIAŁALNOŚCIĄ LUDZKĄ

Poza działalnością ludzką nie można rzeczy, jako społecznych fenomenów, pojąć samych w sobie. Są one wytworami pracy, wartościami użytkowymi i jako takie mają przyrodnicze właści­wości. Jednocześnie rzeczy spełniają określoną rolę społeczną, są środkiem zaspokajania potrzeb. Tylko w związku z działal­nością ludzi, realizując ich potrzeby, stają się one komponentami systemu społecznego, nie tracąc przy tym swych naturalnych cech, ilości i miary. W tym przypadku występuje w rzeczy jed-ność tego, co społeczne, przy czym to, co przyrodnicze, przejawia się w tym tworzywie, z którego zrobiona jest rzecz, a to, co społeczne, w tym, że włączana jest ona w orbitę stosunków spo­łecznych, zaspokajając te lub inne potrzeby ludzi.