DWIE PRZYCZYNY

Wynika to —- mówiąc ogólnie — z dwóch ty­pów przyczyn: po pierwsze, z faktu stosowania różnych metod w planowaniu rzeczowym i budżetowym, a po drugie stąd, iż zasoby budżetu nie są jedynymi źródłami finansowania planowa­nych zadań państwa. Różnica w metodzie planowania polega m.in. na tym, że w planowaniu budżetowym określa się pełne kwoty dochodów i wydatków poszczególnych rodzajów, a klasyfikacja opiera się na różnorodnych kryteriach grupowania dochodów i wy­datków (podmiotowe, przedmiotowe), podczas gdy w planowaniu rzeczowym są stosowane różne wskaźniki (globalne, wzrostu, pro­centowe), a w klasyfikacji dominuje ujęcie przedmiotowe; cho­ciaż teoretycznie różnice w metodach ujęć planistycznych są rze­czą możliwą do uzgodnienia, w praktyce jednak różnice te wciąż występują.