INDYWIDUALIZM

Jest tak dlatego, że — po pierwsze – przedmiotem ich analizy są poglądy indywiduów; po drugie, przedmiot ten może być adekwatnie zbadany tylko metodą su­biektywną (introspekcją); po trzecie, objaśnienie społecznych fe­nomenów _ dokonuje się na podstawie psychicznych, kategorii czynności indywiduum. Zwolennikiem metodologii indywidualizmu jest również K. Popper. Fragment jego książki Nędza historycyzmu zawarty jest w wyżej wspomnianym zbiorze. Co prawda, metodologiczny indywidualizm ,K. Poppera ma nie tyle psychologiczne, lecz ra­czej logiczne zabarwienie, ponieważ za podstawę socjologicznej teorii przyjmuje „logikę sytuacyjną” wydarzeń, „logikę konstru­owania modeli zachowania się ludzi” i porównywania rzeczywi­stego ich zachowania się z abstrakcyjnym modelem, opartym na czystej logice wyboru.