SFORMUŁOWANA TEZA
Sformułowaną tu tezę można bliżej wyjaśnić, rozpatrując kierunki redystrybucji finansowej. Do podstawowych kierunków tej redystrybucji można zaliczyć: podział między różne regiony, podział między sferę produkcyjną i nieprodukcyjną, podział międzybranżowy, podziiał między podmiotami własności oraz podział między spożycie a akumulację (inwestycje i zapasy). W toku działalności finansowej następuje przesunięcie części dochodu narodowego z jednych regionów do innych. Wynika to z obiektywnego faktu nierównomiernego rozmieszczenia przedsiębiorstw produkcyjnych — które tworzą dochód narodowy — i niezależnego od tego „rozrzutu” potrzeb zaspokajanych z tego dochodu. Regiony uprzemysłowione oraz regiony o wybitnie rozwiniętym rolnictwie muszą przekazać część nowo wytworzonych przez siebie wartości regionom słabiej gospodarczo rozwiniętym.