SKUTECZNOŚĆ POLITYKI FINANSOWEJ

Skuteczność polityki finansowej zależy przede wszystkim od dostosowania środków do celów. Pozornie rzecz wydaje się prosta. Tak jednak nie jest. Uzyskanie pewności, iż zastosowanie danego środka finansowego (np. wprowadzenie po­datku, przyjęcie określonych zasad tworzenia funduszu) prowadzi do postulowanego celu, nie jest łatwe i wymaga poważnych ba­dań teoretycznych. Jako przykłady instrumentów finansowych nie dostosowanych do zamierzeń można przytoczyć m.in.: a) były fundusz zakładowy, który miał zachęcać do obniżania kosztów i wzrostu zysku, a którego wielkość rosła wraz ze wzrostem fun­duszu płac i wielkości zatrudnienia, b) stosowane w ubiegłych okresach normatywy środków obrotowych, które miały optyma­lizować stan zapasów w przedsiębiorstwach, ale na ten stan sil­niej niż normatywy wpływały inne czynniki, czy wreszcie c) sankcyjne oprocentowanie kredytów inwestycyjnych w wypadku nie­terminowej realizacji inwestycji, obciążające wyniki inwestora, podczas gdy w naszych warunkach terminowość wykonania za­leży nie tyle od inwestora, ile od przedsiębiorstwa wykonaw­stwa inwestycyjnego.