TEORETYCZNE STWIERDZENIE

To teoretyczne stwierdzenie opiera się w dużym stopniu na obser­wowanym w praktyce procesie wzrostu znaczenia kredytu banko­wego oraz wykorzystywania przez przedsiębiorstwa bezpośrednio wygospodarowanych przez nie nadwyżek finansowych. Proces wzrostu znaczenia innych niż budżetowe środków w finansowaniu gospodarki skłania niektórych autorów do przypisywania budże­towi państwa cech wąsko rozumianego budżetu administracyj­nego, a nie planu podstawowego, który powinien obejmować wszystkie elementy gospodarki finansowej; taki właśnie charak­ter ma bilans finansowy państwa. Równocześnie jednak w prakty­ce sytuacja jest odwrotna: próby tworzenia ogólnych planów fi­nansowych, ponawiane co pewien czas, na ogół zawodzą (np. w Polsce w toku reformy budżetowej z 1950/51 r. została ugrun­towana rola budżetu, a odrzucona — koncepcja ogólnego planu finansowego); plany te pozostają opracowaniami wyłącznie infor­macyjnymi, budżet natomiast utrzymuje się stale jako plan o du­żym znaczeniu praktycznym.